نقش مدیریت دانش در نوآوری

در گذشته بازگشت سرمایه به طور عمده از دارایی های فیزیکی همچون تجهیزات و تولیدات فیزیکی نشأت می گرفت، اما امروزه دانش به اصلی تریت منبع دارایی هایی سازمان تبدیل شده است. در عصر کنونی که عصر انفجار اطلاعات نیز نامیده می شود، دانشگران و فعالیت های مبتنی بر دانش سازمان، به عنوان نوعی دارایی فکری مورد توجه قرار گرفته اند. در محیط پویا که بازارها، محصولات، تکنولوژی ها، رقابت و ... به سرعت در حال تغییرند، نوآوری مستمر و فرایندهای یادگیری سازمانی و دانش، منابع مهم مزیت رقابتی را تشکیل می دهند. این دانشگران سازمان هستند که می توانند در کسب برتری رقابتی با استفاده از قدرت خلاقیت و نوآوری خود گوی سبقت را از رقبای خود بربایند و فناوری های جدید، فرایندهای سازمانی نوین و محصولات جدید را خلق کنند. با استقرار سیستم های مدیریت تجاری فراهم شده و به اهدافشان برای نوآوری سازمانی برسند. هدف این مقاله روش ساختن نقش مدیریت دانش در نوآوری است. به منظور تسهیل این امر، در ابتدا به بررسی مفاهیم مدیریت دانش، مزایای آن و نوآوری پرداخته، سپس محرک های کاربردی مدیریت دانش در نوآوری مورد بحث قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، نوآوری ، نوآوری تدریجی ، نوآوری بنیادی