بررسی رابطه رضایت مندی از زندگی با کمال گرایی در دانشحویان

این تحقیق با هدف بررسی رابطه بین رضایت مندی از رندگی با کمال گرایی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندر عباس انجام گردیده است جامعه مورد مطالعه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه فوق در سال تحصیل ۹۲-۹۳ میباشند که از بین آنان ۳۷۰ نفر ۱۶۵ نفر مرد و ۲۰۵ نفر زن به روش نمونه گیری خوشه ایی و به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند به منظور گرد آوری اطلاعات از پرسشنامه جمعیت شناختی و مقیاس رضایت از زندگی هبنر ۱۹۹۱ استفاده شده است برای تحلیل داده های پژوهش از میانگین و انحراف معیار و هم چنین برای تعیین نرمال بودن داده ها از آزمون کلموگروف اسمرنوف K.S و به منظور آزمون فرضیه های تحقیق در بخش هم بستگی از آزمون ضریب هم بستگی اسپیرمن و در بخش مقایسه داده ها از آزمون یومن ویتنی استفاده شد . یافته های این پژوهش نشان داد که بین رضایت از خانواده ظاهر جسمانی حمل و نقل و کنترل بر زندگی و رضایت از زندگی با کمال گرایی خودمدار دانشجویان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد