تاثیر کشت مخلوط بر روی عملکرد کمی و کیفی رازیانه (Vulgare Foeniculum L) و شنبلیله (Trigonella foenum-raceum)

به منظور ارزیابی عملکرد و کنترل علف های هرز در کشت مخلوط رازیانه و شنبلیله، آزمایشی با استفاده از روش افزایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان، در سال زراعی 1394 به اجرا درآمد. پنج سطح کشت مخلوط افزایشی شامل نسبت های 100 درصد رازیانه + 20 درصدد شنبلیله، 100 درصد رازیانه + 40 درصد شنبلیله، 100 درصد رازیانه + 60 درصد شنبلیله، 100 درصد رازیانه + 80 درصد شنبلیله و 100 درصد رازیانه + 100 درصد شنبلیله به همراه کشت خالص رازیانه و شنبلیله، تحت شرایط مختلف کنترل علف های هرز ( کنترل کامل، یکبار وجین و عدم کنترل علف های هرز) مورد بررسی قرار گرفت. اکثر صفات مورد بررسی به غیر از تعداد دانه در چتر، وزن هزار دانه و عملکرد دانه رازیانه به طور معنی داری ( فرمول در متن اصلی مقاله ) تحت تأثیر نسبت های مختلف کاشت قرار گرفتند. بیشترین عملکرد دانه شنبلیله ( 1010/06 کیلوگرم در هکتار ) از کشت خالص شنبلیله و بیشترین عملکرد دانه رازیانه ( 1222/47 کیلوگرم در هکتار ) از مخلوط 100 درصد رازیانه + 60 درصد شنبلیله حاصل شد. نتایج نشان داد که تمامی نسبت های مخلوط، رشد علف های هرز را کنترل کردند. کمترین زیست توده علف های هرز از مخلوط 100 درصد رازیانه + 100 درصد شنبلیله و در شرایط یکبار وجین به دست آمد.

کلیدواژه ها:

نسبت های کشت ، کشت مخلوط ، رازیانه ، شنبلیله ، زیست توده