شیمی دی اکسید کربن در خلیج فارس نتایج حاصل از گشت دریایی PGGOOS 2013

ویژگی های شیمیایی آب دریا در خلیج فارس در فصول زمستان و تابستانهای سالهای 1391 و 1392 و 2013 میلادی طی گشت دریایی PGGOOS مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفت نتایج نشان داد که جریان سطحی آب از تنگه هرمز با شوری 36/5 و قلیاییت کل برابر با mol/kg μ 2394 وارد شده و پس از حرکت به سمت انتهای شمال غربی خلیج فارس از سمت سواحل ایرانی، شوری و قلیاییت کل ـآن به ترتیب به مقادیر 40/7 و mol/kg mol/kg 2577 می رسد نتایج این مطالعه نشان می دهد که ابهای بخش غربی خلیج فارس در مقایسه با آب وردی از تنگه هرمز به دلیل ترسیب شیمیایی و زیستی کربنات کلسیم در خلیج فارس از مقادیر کمتر قلیاییت کل و کربن معدنی که در یک شوری معیین برخوردار است در بخش غربی خلیج فارس به دلیل سرد شدن آبهای سطحی و در نتیجه مواد مغذی برخوردار است در فصل زمستان و در زمان انجام این مطالعه در بخش غربی خلیج فارس سرد شدن آبهای سطحی و درنتیجه وقوع اختلاط همرفتی، ویژگی های فیزیکی و شیمیایی در ستون آب تقریبا یکنواخت بود در حالی که در بخش شرقی خلیج فارس هنوز لایه بندی در ستون آب مشاهده می شد مقدار اشباعیت آراگونیت در منطقه مورد مطالعه از سطح به عمق کاهش یافته و مقادیر 2/54-5/27 و 2/26-4/39 به ترتیب در فصلهای تابستان و زمستان به دست آمد نتایج نشان داد که PH و دما از مهمترین پارامترهای کنترل کننده تغییرات حالت اشباعیت آراگونیت در خلیج فارس است مقدار اکسیژن محلول سطحی در منطقه مورد مطالعه همگن و نزدیک به مقدار اشباع بود که با افزایش عمق تا مقدار 1/39 mg;/L در قستهای میانی و عمیق خلیج فارس کاهش یافت.

کلیدواژه ها:

خلیج فارس ، شیمی کربنات ، مواد مغذی ، اشباعیت آراگونیت