بررسی رابطه بین رشد اقتصادی، صادرات نفت، صادرات غیرنفتی و بدهی دولت با استفاده از رهیافت VAR (مطالعه موردی: ایران)

افزایش تولید و رشد اقتصادی منجر به ایجاد فرصت های بیشتر و بهتر برای شکوفایی اقتصادی و ورود به عرصههای تازه و نو میشود. صادرات نفتی، صادرات غیرنفتی و بدهی دولت میتوانند بر رشد اقتصادی کشورها تأثیرگذار باشند. هدف مقالهی حاضر بررسی رابطهی بین رشد اقتصادی، صادرات نفت، صادرات غیرنفتی و بدهی دولت ایران طی سالهای 1376 تا ۱۳۹۱ با استفاده از روشهای تخمین الگوی VAR و آزمون علیت گرنجر و آزمون هم انباشتگی یوهانسن است. نتایج حاصل از علیت گرنجر در کوتاهمدت نشاندهندهی یک رابطهی علیت یکطرفه از سوی رشد اقتصادی به بدهی دولت است اما هیچ رابطه علیتی بین رشد اقتصادی و متغیرهای دیگر الگو وجود ندارد. بین رشد اقتصادی و متغیرهای الگو بر اساس آزمون یوهانسن در بلندمدت یک رابطه هم انباشتگی وجود دارد. بر اساس آزمون اثر و آزمون حداکثر مقدار ویژهی یوهانسن ضریب متغیر صادرات نفت نشان میدهد که به ازای یک درصد تغییر در صادرات نفت در بلندمدت، رشد اقتصادی ایران به میزان۰.۲۳ درصد کاهش خواهد یافت. بر همین اساس یک درصد افزایش در بدهی دولت در بلندمدت، رشد اقتصادی۰.۱۴ درصد کاهش مییابد. که در بلندمدت رابطهی منفیتری را نشان میدهد. ضریب متغیر صادرات غیرنفتی نشان میدهد که درازای یک درصد افزایش این متغیر در بلندمدت، رشد اقتصادی به میزان ۰.۲۸ درصد افزایش مییابد.

کلیدواژه ها:

رشد اقتصادی ، صادرات ، بدهی دولت ، مدل خود رگرسیون برداری ، علیت