بررسی کارایی انرژی مرغداریهای مرغ گوشتی به روش تحلیل پوششی دادهها، مطالعه موردی: شهرستانهای اصفهان، نائین و نجف آباد

در این تحقیق الگوی مصرف انرژی و کارایی آن برای تولید مرغ گوشتی در استان اصفهان (شهرستانهای اصفهان، نائین و نجفآباد) توسط رویکرد تحلیل پوششی دادهها بررسی گردید. در این سه شهرستان به طور تصادفی تعداد 90 مرغداری انتخاب و اطلاعات مربوط به آنها با استفاده از پرسشنامه و به صورت حضوری جمعآوری شد. نهادهها شامل جوجه، سوخت، الکتریسیته، نیروی انسانی، خوراک و ستادهها شامل گوشت مرغ و کود بستر به ازای 1000 قطعه مرغ بود. نتایج نشان داد که میانگین کل انرژی ورودی برای تولید مرغ گوشتی در شهرستانهای اصفهان، نجفآباد و نائین به ترتیب برابر با 07/217 ،43/95و 66/138 گیگاژول بر 1000 قطعه مرغ بدست آمد. مقدار انرژی ورودی بهینهسازی شده توسط مدل بازگشت به مقیاس متغیر برای شهرستانهای اصفهان، نائین و نجفآباد به ترتیب برابر با 91/211 ،87/93 و 733/98 گیگاژول بر 1000 قطعه مرغ گوشتی محاسبه گردید. میزان انرژی قابل ذخیره در شرایط کنونی در شهرستانهای اصفهان، نائین و نجفآباد به ترتیب برابر با 38/2 ،43/1 و 8/28 درصد بدست آمد.

کلیدواژه ها:

تولید مرغ گوشتی ، انرژی ، کاراییسنجی ، تحلیل پوشش دادهها