بررسی راهکارهای افزایش تعاملات اجتماعی با رویکرد پایداری اجتماعی(نمونه موردی : خیابان چهارباغ اصفهان)

فضای عمومی فرصتی برای توسعه ی ابعاد اجتماعی فرد به لحاظ تعاملات اجتماعی و تجربه ی مشارکت در حیات جمعی در شهرها هستند. فضاهای عمومی شهری به عنوان مکان سوم که نقش اساسی در برقراری تعاملات اجتماعی ایفا می کند،باید واجد ویژگی های ساختاری و معیارهای طراحی باشد.فضای عمومی شهری، بستر ساز هویتهای جمعی و حریمی است که همه ساکنین بتوانند در این محدوده به تعاملات اجتماعی بپردازند. همچنین مکانهایی برای گفت و گو و هم اندیشی و ضرورتی اساسی در برنامه های توسعه شهری فراهم می آورد.به عبارتی،فضاهای شهری جزئی از یک شهر است که به عنوان عرصه ی عمومی،تجلی گاه فعالیت های شهری است.در این میان شهروندان به عنوان فعالان عرصه ی عمومی و کاربران فضاهای شهری در این بستر به تعامل و کنش مشغول اند.در این مقاله سعی شده است تا با شناسایی متغیرهای اثر گذار بر رضایتمندی شهروندان از فضاهای عمومی شهر، شاخصه ها و معیارهای موثر بر آن مورد بررسی قرار گیرد.همچنین با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و مطالعه اسنادی به بررسی تعاریف و مفاهیم فضاهای عمومی - شهری و عوامل موثر بر محتوا و کارکرد های کالبدی در خیابان چهارباغ بالای اصفهان، به عنوان یک فضای عمومی تاثیر گذار در این شهر پرداخته و نهایتاً نکاتی از منظر هویت مکانی و دسترسی های مناسب به خدمات برای شهروندان در فضاهای شهری را ارایه می کند.