بررسی رابطه بین خلاقیت مدیران محیط آموزشگاهی در مدارس ابتدایی استان کرمان با روش آماری راف

هر محیط آموزشی دارای جوی است که ممکن است آن محیط را سرد، خشک، غیرقابل اعتماد، ترسآور و یا گرم، صمیمی، قابل انعطاف و حمایت کننده سازد . هرچه جو سازمان مثبتتر باشد، برقراری ارتباط و روابط انسانی آسانتر خواهد بود . بالعکس جوهای بسته، ترسآور و یا منفی سبب بیاعتمادی، جدایی و نفرت افراد از هم میشود . محیط زندگی انسان نقشی اساسی در احساس خوشبختی و یا تیره بختی او دارد. اگر محیطی بتواند به فرد اعتماد به نفس بدهد و بروز استعدادها و احساسات او را ممکن سازد و در نهایت بتواند زمینههای دستیابی به نیازهای فرد را امکانپذیر سازد، خلاقیت به عنوان استعدادی قدرتمند در نهاد آدمی از همان دوران کودکی وجود دارد. با این حال خلاقیت درمراحل ابتدایی زندگی تکامل یافته نیست و به همین دلیل نیاز به توجه، هدایت و تربیت دارد.این تحقیق سعی دارد رابطه بین خلاقیت مدیران محیط آموزشگاهی در مدارس ابتدایی استان کرمان رامورد بررسی قرار دهد . در این راستا از تئوری گیلفورد -پال تورنس و تعریف آرگایل وکراسلند از شادکامی بر اساس پرسشنامه افسردگی بک به عنوان چارچوب نظری تحقیق استفاده می شود . جامعه آماری این تحقیق را کلیه کارکنان مدارس ابتدایی استان کرمان تشکیل می دهند که جمعیت نمونه این پژوهش شامل 158 نفر می باشد .. روشهای تجزیه وتحلیل با استفاده از آزمون های آلفای کرونباخ ، دوجمله ای، کالماگروف اسمیرنف ، ، یومان ویتنی ، کروسکال والیس و ضریب همبستگی کندال تائو b صورت پذیرفت . نتایج آزمون ها به این قرار است که تمامی مؤلفه های منجر به خلاقیت می گردند.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، مدارس دوره ابتدایی ، راف