بررسی تأثیر فضای سبز در ایجاد نشاط در شهروندان (نمونه موردی: منطقه سه و چهار شهر رشت)

در جوامع پویا و سرزنده شهری در طول زمان و در جهت تحقق نیازهای ساکنین شهر، فضاهای مختلف و متنوعی پدید آمده است که در مجموع منظر شهری را شکل داده اند. یکی از فضاهای بسیار مهم، با ارزش، تأثیرگذار و آرامش بخش در شادکامی زندگی مردم که در راستای کمک به این مقوله در شهرهای ماشینی و بی روح عصر حاضر بوجود آمده است پارک ها و فضاهای سبز شهری می باشند. این فضاها باعث ایجاد رابطه بین انسان و عناصر طبیعی گشته و جایگاه غیرقابل انکاری در برنامه ریزی شهری و تأمین رفاه و شادابی شهروندان دارند. زیرا انسان امروزی در هر شرایطی، روزانه نیازمند چند ساعت سکوت، آرامش، شادابی و نشاط جهت تجدید قوای فکری، جسمی و روحی می باشد. هدف از تحقیق بررسی تأثیر فضای سبز در ایجاد نشاط در شهروندان منطقه سه و چهار شهر رشت می باشد. روش تحقیق توصیفی- مقایسه ای می باشد در ابتدا فرضیات و پرسش های تحقیق با توجه به شاخص های پرسشنامه آکسفورد (نشاط و شادابی، رضایت، کارآمدی، سلامت روانی، خلق مثبت و عزت نفس) و رابطه آنها با فضای سبز تنظیم شد. سپس با استفاده از روش میدانی بطور تصادفی از 100 نفر از شهروندان در هر منطقه درخواست گردید تا پرسشنامه آکسفورد را تکمیل نمایند. پس از جمع بندی پرسشنامه ها به کمک نرم افزار SPSS فرضیات تحقیق بررسی و در نهایت تأیید شدند. یافته های نشان می دهد که شهروندان در منطقه چهار با سرانه 2/94 متر مربع در مقایسه با منطقه سه که سرانه فضای سبز آنها 2/5 متر مربع می باشد از نشاط و شادابی بیشتری برخوردار هستند.

کلیدواژه ها:

سرانه ، فضای سبز ، شادکامی ، نشاط ، پرسشنامه آکسفورد