قنات، هنر و فنی ایرانی
محل انتشار: سومین کنفرانس بین المللی عمران،معماری و سازه
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 530
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICASCE03_038
تاریخ نمایه سازی: 6 اسفند 1395
چکیده مقاله:
قنات نشانه نبوغ ایرانیان، نیاکانی که آب را مقدس می دانستند و آن را گل نمی کردند. در دل کویر زندگی و سبزی را می آفریدند و باغ های زیبایی- مانند باغ ماهان کرمان- را در بیابان سیراب می کردند. کهریز- چاهی افقی با شیبی ملایم- را برای کشاورزی و سرسبزی با دقت و روشی ساده اما دقیق، با تلاش بسیار و همگام با طبیعت ایجاد کردند. صرفه جویی همراه با احترام به زیست بوم همیشه سرلوحه کسانی بود که در هزاره های پیش با صبر و حوصله هزاران کیلومتر دالان را با ابزاری ساده و قوانین علمی درست که بعدها صحت آن ثابت گشت، حفر کردند. بر طبق اسناد و مدارک روش سنتی حفر قنات توسط مقنیان، بهترین و چاک ترین راهی است تا آب از دل زمین به روی سطح راه یابد و در دسترس مداوم باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مرال فیاضی
کارشناسی ارشد مرمت و احیا بناها و بافت های تاریخی، پژوهشگر و راهنمای گردشگری، مدیرعامل سازمان مردم نهاد کانون پایندگان میراث البرز- کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یزد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :