نقش پارامترهای موثر در توسعه و حساسیت پذیری کارست در حوضه کارده بر اساس مدلهای فراوانی نسبی و AHP

هدف از پژوهش حاضر شناسایی پارامترهای موثر در توسعه و تکامل کارست در منطقه کارستی کارده بر اساس مدلها و تحلیل های آماری می باشد، لذا در این مقاله کارایی روش های کمی آماری فراوانی نسبی و نیمه کمی AHP در تهیه نقشه حساسیت به کارست در حوضه کارده، به منظور تعیین مدل برتر برای برنامه ریزی منبع آب مورد آزمون قرار گرفته اند. بدین منظور لایه های اطلاعاتی و نقشه های رستری 10 فاکتور (سنگ شناسی، فاصله از گسل، ارتفاع، شیب، جهت دامنه، تراکم زهکشی، بارش، دما، کاربری اراضی و NDVI) به عنوان پارامترهای مستقل تولید شدند و همچنین لایه پراکنش فروچاله های کارستی در منطقه به عنوان متغیر وابسته، با استفاده از بازدیدهای میدانی و تصاویر ASTER شناسایی و پس از پردازش های نرم افزاری وارد دو مدل آماری شدند. پس از تحلیل های آماری نقشه های حساسیت به کارست حوضه کارده تهیه و به 5 منطقه حساس تفکیک شد. در انتها مدل ها بر اساس روش ROC مقایسه و مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج نشان داد که مدل فراوانی نسبی توانایی بیشتری برای شناسایی مناطق مستعد و تکامل یافته کارستی در حوضه کارده را داشته و محدوده های با حساسیت زیاد و خیلی زیاد 19 درصد از منطقه را پوشش می دهند. همچنین سنگ آهک سازند مزدوران در ارتفاعات با شیب متوسط و در جهت شمال در دمای کم و بارش متوسط منطقه کارده و در اراضی مرتع و جنگل بیشترین تاثیر را بر کارست شدگی و تکامل آن در منطقه داشته است.

کلیدواژه ها:

حساسیت پذیری ، کارست ، کارده ، فراوانی نسبی ، AHP