ارزیابی تامین انرژی مراکز فرماندهی وکنترل با استفاده از تکنولوژی تولید پراکنده انرژیهای تجدید پذیر

امروزه تقویت توان دفاعی و ارتقای فناورانه اکثر صنایع نیروهای مسلح کشور وابستگی شدیدی به علوم مهندسی )به ویژه مهندسی برق- الکترونیک و قدرت( دارد. بطوریکه نیاز اکثر مراکز تحقیقاتی، نظامی و سامانههای دفاعی به تکنولوژیهای برق، خصوصاً به ولتاژهاو جریانهای بالا و همچنین تأمین تغذیه پایدار و کاهش قطعی کاملاً مشهود است. با توجه به اهمیت خاص مراکز فرماندهی وکنترل،هنگامی که قطعی و خرابی کلان در شبکه توزیع و اتصال بوجود می آید، به طوری که سیستم های مولد نیرو سنتی با توجه به هزینههای بالا وضریب اطمینان پایین خود نتوانند برای کل زمان بحران، انرژی مورد نیاز این مراکز را تامین کنند؛ در این صورت فعالیت این مراکز حساس نظامی مختل شده و نهایتاً توان دفاعی کشور را تحت الشعاع قرار می دهد. بنابراین به منظورتامین پایدار و مطمئن انرژی موردنیاز این مراکز و همچنین برای بهبود و ادامه فعالیت به دور از هرگونه قطعی، نیاز به طرح کاربردی ای داریم که در هر شرایطی )قطع/وصل از شبکه سراسری ( و در هر زمانی)صلح، بحران وجنگ( بتوان این انرژی را برای ما با ضریب اطمینان بالا تولید نماید. یکی از روشهای مهم و کاربردی تولید انرژی برای رفع نیاز یاد شده، نزدیک نمودن مراکز تولید برق به مصرف )تولید پراکنده( به منظور ایجاد تغذیه پایدارتر، کاهش خاموشی، افزایش راندمان و بهرهوری بالای اقتصادی و حفاظت از محیط زیست می باشد. در همین راستا، مقاله حاضر در نظر دارد علاوه بر بررسی تامین انرژی ایستگاه ها به روش فعلی، به معرفی مفاهیم وتکنولوژیهای تولید پراکنده پرداخته و سعی می نماید ماهیت، معایب و مزایای این روش و همچنین دلایل استفاده از این تکنولوژی را مورد بررسی وارزیابی قرار دهد.