بررسی تطبیقی نقش رضاع ( شیرخوردن ) در حرمت نکاح

در این تحقیق نقش رضاع را در حرمت نکاح در مورد بررسی تطبیقی قرار گرفته شد. روش گرد آوری اطلاعات، کتابخانه ای است که پس از مراجعه به کتاب ها و فیش برداری اطلاعات به صورت تحلیلی گردآوری و سازماندهی گردید. رضاع در صورتی موجب حرمت نکاح می گردد که شیر ناشی از نکاح صحیح و شرعی بوده و بعد از تولد بچه در پستان زن شیرده جاری شده باشد و کودک شیرخوار در اثنای دو سال شیرخوارگی از شیر آن زن بنوشد و شر را به طور مستقیم از سینه ی زن بمکد و زن در زمان شیر دادن زنده باشد زیرا اگر زن در حین شیر دادنن فوت کند و نصاب رضاع کامل نگردد این شیردادن حرمت نمی کند. همچنین شیر باید از شوهر واحد باشد و در اثر شیر خوردن، یکی از تقدیرات سه گانه ( اثر، زمان و عدد ) محقق گردد؛ یعنی گوشت رشد کند و استخوان سفت شود و یا طفل یک شبانه روز از شیر زن شیرده بخورد و یا به صورت متوالی پانزده مرتبه به طور کامل از شیر زن بخورد بگونه ای که سیر شود و خودش پستان را رها کند. با توجه به نقش مصاهره در تحریم نکاح، عقد بسته ی پدر و هر چه بالاتر رود بر پسر حرام است و معقوده ی پسر و هرچه پایین رود بر پدر حرام می باشد. از دیگر توابع مصاهره، جمع بین دو خواهر است؛ به این معنی که مرد نمی تواند دو خواهر را با هم در نکاح خود داشته باشد. هم چنین جمع بین مادر و دختر حرام می باشد و ازدواج با مادر زن حرام است و این حرمت ابدی است. اما در رابطه با ربیبه یعنی این که زن قبلاً ازدواج کرده و از شوهر اول دختری دارد، ازدواج شوهر دوم مادر با آن دختر، در صورتی که با مادرش نزدیکی کرده باشد حرام است اما اگر دخول صورت نگرفته باشد مرد می تواند با فسخ عقد مادر، با دختر او اردواج نماید. همچنین ازدواج با دختر خواهر و یا دختر بردار زوجه بر مرد حرام ایت مگر اینکه زوجه به این ازدواج رضایت داشته باشد.

کلیدواژه ها:

نکاح ، رضاع ، شیردادن ، مصاهره