یادگار دیرین ( بررسی اشعار و ترانه های عامیانه ادبیات شفاهی )

یکی از شاخه های ادبیات، ادب عامیانه یا ادب شفاهی است که شامل قصه ها و افسانه ها،ترانه ها ، بازی ها ، امثال و حکم، متل ها و چیستان ها و ... است که شفاهاً از فردی به فرد دیگر یا از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود و عامل پیوند آنهاست. محتوا و درونمایه آنها نیز اغلب ساده و بی پیرایه و برداشت هایی از زندگی و مرگ مردم و نگاه آنها به طبیعت و هستی و در نتیجه آرزوها و دیدگاه های آنهاست و از مطالعه آن می توان به بینش ها و تلقی های اجتماعی و اعتقادات مذهبی و باورهای مردم پی برد. زبان این نوع ادبی، روان و ساده است که در عین سادگی، بیانگر نوع زندگی و معیشت، اخلاق و عادات، عواطف و احساسات و طرز تفکر و اندیشه انسان بوده که بطور خلاصه گستره بزرگ فرهنگ عامه و خصایص روحی و ملی هر قوم و ملت را آشکار می سازد. نگارنده در این مقاله ضمن بیان ویژگی های ادب شفاهی و جایگاه آن، به بررسی انواع و نمونه هایی از هر کدام می پردازد.

کلیدواژه ها:

ادبیات شفاهی ، اشعار عامیانه ، لالایی ها ، بازی ها ، افسانه ها