کاربرد روش ابداعی سری های زمانی برای ارتباط بین بازتابندگی خط کشی جاده و تصادفات

در این مقاله روش ابداعی سری های زمانی به منظور آزمودن رابطه بین اثر ایمنی خط کشی طولی رویه و بازتابندگی آن مورد مطالعه قرار می گیرد . نیاز به یک روش توسط آزمودن پیشینه ایمنی خط کشی رویه ها، تمایل به انجام تحقیقات پیشین بازتابندگی و اینکه بازتابندگی تابعی از سن خط کشی رویه و نشانه گذاری آن می باشد، معلوم گردید . روش سری های زمانی برای بدست آوردن تشدید کنندگانی است که تعداد تصادفات مورد انتظار بعنوان تابعی از بازتابندگی خط کشی جاده را در حالی که بطور همزمان اثرات فصلی آنها را لحاظ می کند، حل می نماید . در این مقاله این روش به طور جز به جز توضیح داده می شود و منفعت آن توسط چندین سال تحقیقات بر روی تحلیل داده های حاصل از خط کشی و نشانه گذاری جاده ها، حجم ترافیک و آمار تصادفات به اثبات رسیده است . اثر ایمنی تشدید کننده ها برای خط کشی زرد و سفید بطور مجزا و ترکیبی در جاده های بین شهری و شهری مورد مطالعه قرار گرفت . به منظور کاربرد روش سری زمانی، لازم بود مدلهای بازتابندگی بعنوان تابعی از سن رویه، رنگ، نوع مواد خط کشی و نشانه گذاری، آب و هوای منطقه ای و مقدار بارش برف ایجاد گردد . نتایج نشان می دهد که بازتابندگیهای متفاوت هیچ یک اثر کمی بر روی عملکرد ایمنی جادههای تعمیر شده تا حد منطقی خط کشی جاده ای نداشته است.

کلیدواژه ها:

خط کشی ، روش سری زمانی ، مواد رنگی ، حجم ترافیک ، عمر رویه