مداخله در بحران راهی برای جلوگیری از اختلال PTSD بعد از بلایا و فجایع بزرگ

بحران نوعی پاسخ به خطرزایی یک حادثه می باشدکه به صورت شرایط دردناک تجربه می شود منجر به واکنش های ناسازگارانه و بی ثباتی هیجانی فرد می گردد. بحران های محیطی ناگهانی می توانند نشانه های روانشناختی شدیدی را ایجاد کند.یکی از این پیامدهای روانی؛ اختلال استرس پس از سانحه(PTSD) می باشد. این اختلال از نظر درمانی دشوار است و به عنوان یک اختلال روانپزشکی نسبتاً شایع با مشکلات اجتماعی زیادی همراه می باشد.عواملی مانند چگونگی تجربه حادثه،آسیب پذیری شخصی در میزان آسیب روانی بحران موثر می باشد. با به کارگیری روش مداخله در بحران می توانیم، از پیامد آسیب هایی همچون PTSD جلوگیری نمائیم.روش کار: مداخله در بحران سوق دادن هدفمندجریان پیشرفت اموربه روالی قابل کنترل می باشد،که شامل:پذیرش و تسکین،حمایت،جهت دهیوجهت گیری مجدد این فنون موجب رهاسازی توانمندی ها و قابلیت های فرد، تسهیل خودآگاهی، افزایش خودشناسی و جهت گیری مذهبی و معنوی می شود.نتایج و بحث:بحران های ناشی از حوادث موجب آسیب های روانی می شودکه مداخله مناسب مانعی برای بروز آسیب های روانی می باشد.ضرورت دارد فنون روانشناختی مداخله در بحران های ناشی از حوادث تدوین و ارائه گردد، زیرا کشور ما ایران به دلایلی یکی از کشورهای حادثه خیز است،جنگ، زلزله، سیل و تصادف چند نمونه از این حوادث می باشند. افراد زیادی تحت تأثیر این حوادث دچار آسیب و به ویژه آسیب های روانیمی شوند، که نیاز به مداخله روانشناختی دارند. ضمن اینکه حل بحران در صحنه حادثه و در 24 ساعت اول مقرون به صرفه تر می باشد. ما می توانیم از طریق ایجاد مراکز بحران در ساختار کمیته امداد برای گسترش خدمات روانی در بحران اقدام کنیم. تنظیم برنامه های پیگیری برای جلوگیری از عود مجدد آسیب های ناشی از حادثه، ایجاد دوره های روانشناسی بحران برای مددکاران، روانشناسان ، آموزش کارکنان بحران ، پژوهش در زمینه بحران و ایجاد دهکده های نیمه راه و با امکانات مناسب که در صورت بروز آسیب، افراد آسیب دیده سریعاً اسکان داده شوند،از دیگر اقدامات مداخله در بحران می باشد

کلیدواژه ها:

مداخله در بحران ، اختلال آسیب پس از سانحه