طرح بهینه پیونده های کروی توخالی (NS) در سازه های فضاکار

ابتدا یک مدل اجزاء محدود جهت تحلیل الاستو- پلاستیک پیونده NS با استفاده از نرم افزار ANSYS 6.1ارائه شد. این مدل می تواند بار نهایی اتصال را تحت بار گذاری دو محوره تعیین کندکه درستی آن با کمک نتایج آزمایشگاهی تائید شد. جهت بهینه سازی از یکی از روشهای مستقیم به نام « جهت مفید و قابل قبول » (UFD) استفاده شده است. سپس با ترکیب دو برنامه تحلیل و بهینه سازی شعاع و ضخامت بهینه پیونده تعیین شد. از آنجا که استفاده از یک روش تحلیل دقیق، مستلزم صرف وقت و هزینه زیادی است، روشی به نام روش ترکیبی مرتبه دو (HQA) که مبتنی بر سری تیلور است، جهت تقریب سازی تحلیل پیونده بکاررفت. در پایان نتایج حاصل از بهینه سازی دقیق و تقریبی مقایسه شدند که نتایج مطلوبی بدست آمده است

کلیدواژه ها:

سازه های فضاکار ، پیوندهNS تحلیل الاستو- پلاستیک ، بهینه سازی ، تقریب سازی