کاهش تداخل درشبکه های فمتوسل مبتنی بر روش پرش زمانی

در این مقاله جهت بهبود عملکررد شبکه های دولایه ی مبتنی بر فمتوسل، تداخل را با استفاده از روش پرش زمانی کاهش داده ایم. به این منظور، احتمال خاموشی کاربر ماکروسل که ایستگاه پایه ی فمتوسل های مجاورش سیگنال تداخل دریافت می کند به طور دقیق محاسبه شده و با استفاده از این احتمال خاموشی و روش مونت کارلو، ظرفیت ارسال در شبکه ی ماکروسل با استفاده از شبیه سازی محاسبه شده است. همچنین به منظور رسیدن به شکل ساده تری از احتمال خاموشی، باندهای پایین و بالای تقریب گوسی احتمال خاموشی نیز محاسبه شده اند. نتایج نشان می دهند استفاده از روش پرش زمانی تأثیر پشمگیری در کاهش احتمال خاموشی و همچنین افزایش ظرفیت ارسال ماکروسل داشته است.

کلیدواژه ها:

احتمال خاموشی ، ارتباط دانلینک ، فمتوسل ، تداخل بین لایه ای ، ظرفیت ارسال ، پرش زمانی