ارائه مدلی به منظور ارزیابی ریسک زنجیره ای تامین با استفاده از مدل ویکور فازی مورد مطالعه کارخانه مشکات

پژوهش حاضر با هدف رتبهبندی فازی ریسکهای زنجیره تامین با استفاده از مدل ویکورفازی در شرکت باغمیشه انجام گرفت. روش نمونهگیری در این تحقیق به صورت سرشماری (تمام شماری) جامعه بوده و تعداد آن برابر تعداد جامعه یعنی 32 نفر است. این 32 نفر تمامی در زمان پژوهش در شرکت باغمیشه مشغول به فعال بوده و از جوانب مختلف ریسکهای زنجیره تامین در باغمیشه آگاهی داشته-اند. در مدیریت زنجیره تامین شرکت باغمیشه بعد از تشکیل پنل خبرگان و مصاحبههای مفصل با مدیران و کارشناسان ارشد پروژه تعداد 34 ریسک کوچک و بزرگ در 7 گروه اصلی و براساس تاثیرگذاری ریسک بر هر کدام از اهداف 5 گانه ریسک یعنی زمان، هزینه، کیفیت، ایمینی و محیط زیست شناسایی شدهاند. از 10 ریسک اول مربوط به زنجیره تامین 5 ریسک مربوط به گروه ریسکهای تامین هستند. جالب توجه آنکه در مجموع 8 ریسک تامین وجود داشت که 5 تای آنها در بین مهمترین ریسکهای زنجیره تامین قرار گرفتند. نتایج گویای یک مطلب مهم دیگر نیز هست. بحرانیترین ریسکهای شناساییشده به ترتیب بیشتر مربوط به ریسکهای تامین، ریسکهای فرایند تولید و ریسکهای ارتباط و همکاری هستند. بدین معنی که به نظر خبرگان شرکت باغمیشه ریسکهای بحرانی شرکت مانند ریسک تاخیر، ورشکستگی تامینکننده، وابستگی به تامینکننده و ... مربوط به تامین کنندگان هستند و بدیننظر بیشترین عدم قطعیت از ناحیه تامینکنندگان به مدیریت زنجیره تامین وارد میشود. از میان چهار گروه ریسک باقیمانده یعنی ریسکهای اقتصادی، سیاسی، اختلال و فناوری اطلاعات، تنها یک ریسک از گروه ریسکهای سیاسی یعنی ریسک تغییر قوانین و مقررات دولتی آن هم به عنوان آخرین ریسک در دسته بحرانیترین ریسکها قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

زنجیره تامین ، ریسک ، مدل ویکورفازی