طراحی شبکه پایش کیفی آب زیرزمینی آبخوان اسلام آباد با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی و GIS

مدیریت منابع آب زیرزمینی تنها چگونه مصرف کردن آب نیست بلکه پایش مستمر منابع آب و به ویژه آلودگی های طبیعی یا انسانزاد از موارد استراتژیکی است که باید برای شناخت آن داده های کافی داشت. برنامه های پایش آب زیرزمینی باید بتواند اطلاعات مفیدی همچون میزان نیاز و دسترسی به آب در هر زمان و مکان برای برنامه های دقیق و توسعه و مدیریت منابع آب را در اختیار تصمیم گیران قرار دهد. چنین اطلاعاتی می تواند با طراحی شبکه های کمی و کیفی آب زیرزمینی فراهم شود. استفاده از روشهای آنالیز چند معیاره با تنوعی از روشها در بسیاری از شاخه های علمی مرسوم شده است. AHP یکی از این روشها است که در بسیاری از شاخه های علوم کاربرد یافته است. در این بررسی، هدف طراحی شبکه کمی و کیفی آب زیرزمینی دشت اسلام آباد در غرب ایران با استفاده از AHP است. برای این کار 8 معیار (تراکم چاه های بهره برداری، تخلیه آب زیرزمینی از چاهها، عمق چاههای آب، کیفیت آب زیرزمینی بر مبنای EC، جهت جریان، افت سطح آب زیرزمینی، بهره برداری از آب زیرزمینی و دسترسی به راههای اصلی و فرعی، بر اساس تجارب کارشناسی انتخاب گردید. علاوه بر این دو عامل محدود کننده ساختمان چاه و نیز رضایت مالک خصوصی برای همکاری مد نظر قرار گرفته است. نتایج این بررسی نشان داد بجز برخی محدودیتها مانند تعیین قطعی چاهها از این روش می توان برای زونهای مناسب برای پایش کیفی استفاده کرد و تعیین نهایی محل چاهها را می توان با اعمال محدودیتها و نظرات کارشناسی یا روشهای آماری تعیین کرد.

کلیدواژه ها:

تحلیل سلسله مراتبی ، شبکه پایش کیفی ، آب زیرزمینی ، GIS ، اسلام آباد غرب