روند یابی در مقاوم سازی آثار تاریخی با بررسی موردی مسجد جامع نائین

سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,609

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

INRC03_097

تاریخ نمایه سازی: 3 مرداد 1387

چکیده مقاله:

در زلزله های گذشته آنگو.نه که آشکار و واضح است تمام سازه های تاریخی به صورت گسترده و وسیعی دچار تخریب و آسیب شده اند که بزرگترین این تخریب ها در حادقه بم و ارگ بم رخ داد. البته در زلزله طبس نیز شاهد تخریب جزئی و کلی بسیاری از آثار تاریخی این شهر بودمی. این موضوع بیانگر اهمیت رسیدگی به مبحث ماقوم سازی بناهای تاریخی می باشد که در این مقاله به آن پرداخته می شود. در بناهای تاریخی بر جای مانده از گذشته بسیاری بر این باورند اگر بنا با مصالح موجود در آن ترمیم گردد به خوبی می تواند در برابر زلزله های طرح مقاومت نشان دهد اما این در صورتی صحیح است که شدیدترین زلزله طرح بر روی آن بنا رخ داده باشد و ضمنا بعد از زلزله و پایداری احتمالی بنا (مسجد جامع یزد) دوباره بهسازی شده باشد که با توجه به پیشینه تاریخی موجود در ایران و مشکلات مالی و فنی دوره های تاریخی گذشته این مهم امکان پذیر نبوده و نمی باشد. در این جا به عنوان نمونه به مسجد جامع نائین یکی از بناهای ارزشمند گذشته در منطقه لرزه خیر نائین می پردازیم و مشکلات فراروی آثار مشابه در مزنیه بهسازی را معرفیمی نمائیم.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

حسین میسمی

معاونت پژوهشی مرکز ملی مقاوم سازی ایران

صمد دهقان

کارشناس مرکز ملی مقاوم سازی ایران

سید آرش سهرابی

کارشناس مرکز ملی مقاوم سازی ایران

محمدسجاد عبدی

کارشناس مرکز ملی مقاوم سازی ایران