بهبود خواص مکانیکی فولاد دو فازی توسط چرخه های حرارتی

تحولات ریزساختاری در فولاد 17115 DIN در حین سیکل های حرارتی تا دمای درون بحرانی و کوئنچ مورد بررسی قرار گرفت.پیش از شروع عملیات حرارتی یک فولاد فریتی–پرلیتی با ساختار متداول نواری وجود داشت که فاصله نوار های پرلیت از یکدیگرحدود μm 17 بود . پس از سیکل اول، یک فولاد دوفازی فریتی–مارتنزیتی با ساختار نواری بدست آمد که فاصله نوار ها به μm14 کاهش یافت. بنابراین توزیع بهتری از فاز مازتنزیت بدست آمد. با ادامه سیکل های عملیات حرارتی، این روند کاهشی ادامهیافت و پس از سیکل سوم این فاصله به μm 11 رسیده و در نهایت این روند کاهشی اشباع شد. این تغییرات ریزساختاری اثر مهمی بر روی خواص مکانیکی فولاد دوفازی حاصل داشت. بنابراین می توان نتیجه گرفت که سیکل های حرارتی تا منطقه درون بحرانی می تواند به عنوان یکی از روش های ساده و موثر برای بهبود خواص فولاد دوفازی به کار رود.

کلیدواژه ها:

فولاد دوفازی ، چرخه های حرارتی ، ریزساختار ، خواص مکانیکی