مطالعه تجربی اثر عملیات سنباده زنی بر استحکام اتصالات چسبی آلیاژ آلومینیوم 2024-T3

یکی از ساده ترین و رایج ترین روش های آماده سازی مکانیکی سطح، سنباده زنی می باشد. در این مقاله، عملیات سنباده زنی مطالعه شده و تاثیرزبری سطح حاصل از این فرآیند بر استحکام اتصالات چسبی تک لبه آلیاژ آلومینیوم 2024-T3 بررسی شده است. به منظور مطالعه تجربی، ابتداقطعات در ابعاد استاندارد و از ورق های این آلیاژ آلومینیوم و به ضخامت دو میلیمتر بریده شده و عملیات سنباده زنی توسط کاغذهای سنباده باهفت شماره دانه مختلف و در راستای عرضی این قطعات انجام شده است. با استفاده از چسب اپوکسی، سطوح آماده سازی شده قطعات آلومینیومی دو به دو و به صورت تک لبه به هم متصل گردیده اند. با انجام آزمایش های تجربی، تاثیر روش سنباده زنی بر زبری سطح و استحکام نهایی نمونه های متصل شده با چسب اپوکسی بررسی شده است. از آزمون زبری سنجی به منظور تعیین مقادیر زبری سطح حاصل از این روش و مقایسه آن هااستفاده شده است. برای تعیین استحکام هر اتصال و تغییر مقادیر آن ها از آزمون کشش بر مبنای استاندارد مربوطه استفاده شده و نتایج به صورتمقایسه ای ارائه گردیده است. نتایج مربوط به زبری سنجی نشان می دهد که با کاهش شماره دانه سنباده، زبری سطح با روندی غیر یکسان افزایش می یابد. همچنین با کاهش زبری سطح، استحکام اتصالات ابتدا افزایش و سپس کاهش می یابد. چگونگی تغییر استحکام اتصالات در اثر تغییر زبری نیز مطالعه شده و بیشترین استحکام اتصالات چسب اپوکسی مربوط به نمونه سنباده زنی شده با کاغذ سنباده شماره ۰۲۱ و با زبری سطح 0/35 میکرومتر و برابر ۶۷ مگاپاسکال می باشد.

کلیدواژه ها:

زبری سطح ، عملیات سنباده زنی ، آماده سازی سطح ، استحکام اتصال چسبی