توسعه شهری پایدار با رویکرد تعامل درشهرنشینی

پیشرفت شهرنشینی در چند دهه اخیر و نیاز روزافزون انسان به تکنولوژی از عوامل جدایی ناپذیر رشد و توسعه روزافزون شهری،زندگی بشر را تحت تاثیر قرار داده است. بازنگری روال توسعه جهانی با نگرش توسعه پایدار امری ضروری می باشد.توسعه ای که نیازهای کنونی را بدون کاستن از توانایی نسل های آینده در مقابل برآورده ساختن نیازهایشان پاسخگو باشد. مقاله حاضر در تلاش است به شناسایی توسعه پایدار و ضرورت های توسعه پایدار شهری بپردازد و چگونگی دستیابی به توسعه شهری پایدار مورد تحلیل قرار گیرد. نتایج حاصل از این مقاله تحلیلی توصیفی نمایانگر این موضوع است که شهری ظرفیت و پتانسیل انطباق پذیری و سازگاری را دارا می باشد که قادر به نوع آوری و ابداع باشد. توسعه واقعی تنها وقتی اتفاق می افتد که با اختراعات و نوع آوری انجام شده،ارزش کیفی زندگی را بالا ببرد و این امر به صورت تک بعدی نباشد بلکه منجر به تولید حجم بالای خدمات و کاهش استهلاک شود.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، محیط زیست ، شهر ، شهرنشینی