محیط زیست و رابطه آن با توسعه پایدار شهری معاصر

همۀ ما و طبیعت با یک نیروی بی پایان کار می کنیم. از آنجا که انسان دارای نیروی تفکر و اراده است. لذا تفکرات و اعمال انسان نه تنها بر طبیعت بلکه بر کل کیهان هستی تاثیر بسزایی دارد. بنابراین گرایش فطری که در نهاد هر انسان است یکی ازمهمترین عوامل رغبت و گرایش به ایجاد فضای سبز در داخل و حاشیه شهرها بوده است. علاوه بر این مشکل بروز آلودگی نیز در مناطق شهری باعث شده است که نیاز به فضای سبز ضروریتر به نظر رسد. در این مقاله به بررسی نحوه ارتباط انسان با طبیعت در زمانهای گذشته و در حال حاضر و همچنین بررسی تمهیدات انجام شده برای باز سازی طبیعت می پردازیم. این مقاله کوششی است هدفمند برای معرفی یکی از جریانهای مهم معماری معاصر. جریانی که عکس العملی منطقی در برابرمسائل و مشکلات بوجود آمده عصر صنعت به شمار میرود. توسعه پایدار که بعنوان مبانی ریشه ای در این مقاله مورد نظراست، تئوری جامعنگر نسبت به تمامی امور زندگی همانند اقتصاد، اجتماع و محیط است که بستر شکل گیری بحث طراحی پایدار را بوجود آورده است. روند پژوهش این گفتار از جمعبندی تعاریف آغاز شده است و با اصول، مبانی و نظریات گوناگون پیرامون طراحی پایدار بسط پیدا کرده است. در این مقاله مختصراً به معرفی روشهایی کلی برای به کار بردن طراحی پایدار در معماری پرداخته ایم که خط مشی هستند برای تحقیق و بررسی بیشتر مسائل .

کلیدواژه ها:

انسان و طبیعت ، فضای سبز ، معماری ، پایداری ، توسعه پایدار ، طراحی پایدار ، معماری پایدار