سلول های بنیادی مزانشیمی و بیماری اندام حرکتی اسب

یکی از شایع ترین مشکلاتی که برای اسب های مسابقه رخ می دهد، اسیب های تاندونی، لیگامنتی و غضروفی است. علاوه بر این غضروف و تاندون دارای توانایی محدودی در ترمیم اسیب ها می باشند درنتیجه بافت با عملکرد پایین تر تولید شده در داخل ضایعه باعث کاهش فعالیت حیوان و افزایش احتمال رخداد مجدد عارضه می شود. در سال های اخیر طب ترمیمی باکمک رو ش های سلول درمانی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. تحقیقات زیادی در جهت شناسایی و دستیابی به سلول هایی با قابلیت ترمیم کنندگی بافتی انجام شده است که در این میان سلولهای بنیادی یکی از مناسب ترین کاندیدهای سلول درمانی هستند. جداسازی و استفاده از انواع سلولهای بنیادی اعم از نوع جنینی و بالغین با موفقیت های قابل توجهی همراه بوده است. با این وجود در حال حاضر به دلایل متعددی از جمله خطر ایجاد تومور، استفاده ی بالینی از سلولهای بنیادی جنینی به راحتی توصیه نشده وامکان پذیر نمیباشد از طرف دیگر شناسایی سلولهای بنیادی بالغین در بافت ها وارگان های مختلف، این سلولها را به عنوان منبع قابل توجهی از سلولهای چند توان و پیش ساز سلولهای مختلف برای استفاده در درمان های سلولی و مهندسی بافت مطرح نموده است. لذا به دلیل نقش موثری که پتانسیل تمایزی چندگانه سلول های بنیادی مزانشیمی، در روند بهبود اسیب های استخوانی، تاندونی و لیگامنتی دارد، باعث شده است که این سلول ها به منظور تحقیقات بنیادی وبرای اهداف درمانی بیماری اندام حرکتی در اسب مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

سلولهای بنیادی مزانشیمی ، بیماری اندام حرکتی ، اسب ، طب ترمیمی