تاثیر آموزش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برمیزان اضطراب وپرخاشگری افراد مبتلا به حمله هراس

هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر آموزش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر میزان پرخاشگری و میزان اضطراب افراد مبتلا به حمله هراسبود. طرح کلی این پژوهش با توجه به اهداف و فرضیه های آن از نوع نیمه آزمایشی و اجرای پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بوده که بر روی 20 نفر از افرادی که به صورت گمارش تصادفی با تشخیص اختلال هراس مراجعه کننده به بیمارستان لقمان شهر تهران بودند که دارای پرونده فعال در ماه های فصل تابستان 94 بودندانتخاب شدند شرکت کنندگان به دو گروه 10 نفری آزمایش و گواه تقسیم شدند.برای گروه ازمایش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در 12 جلسه(90 الی 120 دقیقه) انجام گرفت و گروه گواه هیچگونه مداخله ایی دریافت نکرد.هر دو گروه در دو مرحله زمانی پیش آزمون و پس آزمون توسط مقیاس های اضطراب اشپیلبرگر1970) و پرخاشگری (باس و پری ، 1992) ارزیابی شدند. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره نشان داد آزمودنی های گروه آزمایش از لحاظ سطح پرخاشگری و مولفه های آن (ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ، ﮐﻼﻣﯽ، ﺧﺸﻢ و ﺧﺼﻮﻣﺖ) و اضطراب و مولفه های آن (اضطراب آشکار و اضطراب پنهان) به طور معنادار پایین تر از گروه گواه قرار داشتند. با توجه به یافته های پژوهش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش پرخاشگری و اضطراب افراد مبتلا به هراس موثر است

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، اضطراب ، پرخاشگری