اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر مولفه های سازگاری زناشویی معلمان زن شهر ابهر

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر مولفه های سازگاری زناشویی معلمان زن انجام شد.روش پژوهش نیمه آزمایشی و طرح پژوهش از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. 30 نفر از زنان معلم شهر ابهر از طریق نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. به گروه آزمایش8 جلسه واقعیت درمانی گروهی ارائه شد وگروه کنترل هیچ مداخله ای را دریافت نکرد. ابزار سنجش پرسشنامه های سازگاری زناشویی بود داده ها بوسیله تحلیل کوواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت نتایج نشان داد که واقعیت درمانی گروهی بر مؤلفه های سازگاری زناشویی در زنان در سطح (01/0) مؤثر بوده است.نتایج این پژوهش نشان می دهد واقعیت درمانی گروهی می تواند در ارتقای سازگاری زناشویی زنان مؤثر باشد.

کلیدواژه ها:

واقعیت درمانی گروهی ، سازگاری زناشویی ، معلمان