اثربخشی بازی درمانگری شناختی - رفتاری بر کاهش پرخاشگری و بهبود هیجان کودکان فلج مغزی

هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر بازی درمانگری شناختی - رفتاری در بهبود مشکلات پرخاشگری و هیجانی کودکان 8 تا 12 ساله فلج مغزی می باشد. در این کارآزمایی بالینی، 30 کودک فلج مغزی 8 تا 12 ساله در سال 94-93 به روش تصادفی انتخاب شدند و به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه تحت جلسات بازی درمانگری شناختی - رفتاری و گروه دیگر به عنوان گروه شاهد قرار گرفتند. دوره مداخله 5 هفته و در 10 ساعت بود (10 جلسه 60 دقیقه ای ، 2 روز در هفته). ابزار اندازه گیری مشکلات رفتاری در این پژوهش، نسخه والدی پرسشنامه توانایی ها و مشکلات بود که دارای 5 خرده مقیاس است. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده ازآزمون کوواریانس تحلیل گردید. یافته ها حاکی از ان است که در مقایسه نمرات کلی و خرده آزمون های آزمون SDQ در دو گروه، ابتدا و پس از استفاده از روش بازی درمانگری شناختی - رفتاری در کودکان مبتلا به فلج مغزی رابطه آماری معناداری وجود دارد(P<0/05). بنابراین نتایج نشان می دهد که برنامه بازی درمانگری شناختی - رفتاری منجر به کاهش برخی مشکلات پرخاشگری و هیجانی کودکان فلج مغزی می شود.

کلیدواژه ها:

بازی درمانگری شناختی رفتاری ، پرخاشگری ، علائم هیجانی ، فلج مغزی