اثر بخشی آموزش تصویرسازی ذهنی بر کاهش اضطراب و افزایش شادکامی بیماران جراحی قلبی بعد از گذشت یک ماه

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش تصویرسازی ذهنی بر کاهش اضطراب و افزایش شادکامی بیماران قلبی بعد از گذشت یک ماه صورت گرفت.روش: پژوهش از نوع نیمه آزمایشی همراه با گروه آزمایش و گواه بود. روش نمونه گیری از میان بیماران مبتلا به ناراحتی قلبی که برای درمان به درمانگاه بیمارستان تخصصی و فوق تخصصی بهبود شهر تبریز مراجعه نموده بودند، انتخاب شدند. براساس نمونه گیری هدفمند، از میان این افراد، 40 نفر در مرحله اولیه انتخاب شدند و به صورت تصادف 20 نفر در گروه کنترل و 20 نفر در گروه آزمایش قرار گرفتند. پرسشنامه های شادکامی آکسفورد و اضطراب بک در پیش آزمون توسط آنان تکمیل شد، سپس برای شرکت کنندگان در گروه آزمایش جلسات تصویرسازی ذهنی به صورت گروهی طی 10 جلسه در بیمارستان قبل از عمل جراحی قلبی برگزار شد. بعد از جلسه دهم مجددا از افراد خواسته شد که پرسشنامه های مذکور را تکمیل نمایند. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی(میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی از تحلیل کواریانس تک متغیری استفاده شد.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که میانگین نمرات شادکامی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل به طور معناداری افزایش و میانگین نمرات اضطراب گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل به طور معناداری کاهش یافت(P<0/05).نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که تصویرسازی ذهنی بر کاهش اضطراب و افزایش شادکامی بیماران مبتلا به ناراحتی قلبی موثر است.

کلیدواژه ها:

تصویرسازی ذهنی ، اضطراب ، شادکامی ، بیماران قلبی