بررسی اثربخشی آموزش گروهی مدیریت خشم بر صفت-حالت خشم و بهزیستی روانشناختی زنان مجرم و مقایسه آن با گروه کنترل

هیجانها پدیده هایی ذهنی، زیستی ، هدفمند و اجتماعی هستند و خشم و پرخاشگری هیجانهای جهان شمولی هستند که در همه فرهنگها دیده می شود. خشم نوعی از هیجان است که اغلب بر اثر واکنش شخص نسبت به رفتارهای نامناسب دیگران بروز می کند و از یک رنجش و ناراحتی زودگذر تا یک عصبانیت تمام عیار گسترش می یابد. این هیجان در میان زنان مجرم رو به افزایش می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی مداخله گروهی مدیریت خشم بر صفت-حالت خشم و بهزیستی روان شناختی زنان مجرم در ندامتگاه شهرری بود. بدین منظور 40 نفر از زنان مجرم محبوس در ندامتگاه شهرری با پرسشنامه های صفت-حالت خشم اشپیلبرگر و بهزیستی روان شناختی ریف مورد بررسی قرار گرفته ، سپس در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شده و مداخلات لازم را دریافت کردند. طرح پژوهش از نوع شبه تجربی پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. تجزیه و تحلیل داده ها به روش کوواریانس چندمتغیره (مانکوا) نشان داد که مداخله گروهی مدیریت خشم در صفت- حالت خشم و بهزیستی روان شناختی زنان مجرم اثر گذار بوده است. نتایج نشان داد که تقریبا همه ابعاد مورد بررسی خشم در دو گروه آزمایش و کنترل بعد از مداخله دارای اختلاف معنادار می باشند.

کلیدواژه ها:

صفت- حالت خشم ، بهزیستی روان شناختی ، نیازهای روانی ، فشارهای محیطی ، زنان مجرم