اثربخشی آموزش مبتنی بر مثبت نگری بر اضطراب اجتماعی نوجوانان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر مثبت نگری بر میزان اضطراب اجتماعی نوجوانان و با طرح آزمایشی پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. کلیه دانش آموزان پسر دبیرستان های شهر نیشابور در سال تحصیلی 94-1393 جامعه آماری تحقیق را تشکیل می دهند؛ که از این میان دو دبیرستان به صورت تصادفی انتخاب شد. پرسش نامه خودباوری های مربوط به اضطراب اجتماعی (SBSA) بر روی کلیه دانش آموزان دو دبیرستان اجرا و 50 دانش آموزی که بالاترین نمرات را در پرسش نامه ها کسب کرده بودند، به صورت تصادفی در دو گروه 25 نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. پس از اجرای پیش آزمون، اعضای گروه ازمایش طی 8 جلسه مورد آموزش قرار گرفتند و در پایان پس آزمون بر روی هردو گروه اجرا گردید. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی شامل میانگین، انحراف معیار، مینیمم، ماکزیمم، آزمون t جفتی و تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. یافته ها نشان داد میزان اضطراب اجتماعی (01/0>p) پس از آموزش مهارت های مثبت اندیشی در گروه آزمایش کاهش معناداری یافته است. در نتیجه می توان برای کاهش میزان اضطراب اجتماعی نوجوانان از رویکرد درمانی مثبت نگر بهره جست.