پیش بینی حل مسأله براساس تنظیم هیجانی و عاطفه مثبت و منفی در دانش آموزان دوره دوم دبیرستان

هدف این پژوهش پیش بینی حل مسأله بر اساس تنظیم هیجانی و عاطفه مثبت و منفی در دختران و پسران در مقطع دبیرستان (دوره دوم) بود. بدین منظور تعداد 300 نفر (200 پسر و 100 دختر) از دبیرستان های منطقه 3 شهر تهران به روش تصادفی ساده چندمرحله ای انتخاب شده و به ابزار پژوهش که شامل پرسشنامه های حل مسأله هپنر و پترسون (1982)، پرسشنامه تنظیم هیجانی جان و گروس (2003) و پرسشنامه عاطفه مثبت و منفی واتسون وکلارک و تلگن (1988) بود، پاسخ دادند. نتایج حاصل از یافته ها نشان داد متغیر عاطفه مثبت با حل مسأله همبستگی مثبت و معنادار دارد. یافته های پژوهش همچنین نشان دادند از مولفه های تنظیم هیجان، متغیر ارزیابی با حل مسأله همبستگی منفی و معنادار و متغیر سرکوبی با حل مسأله همبستگی مثبت و معنادار دارد. بر اساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت افرادی که هنگام حل مشکلات هیجانات و عواطف خود را در نظر می گیرند، بهتر می توانند از فرایند تفکر و مهارت حل مسأله استفاده کنند. زیرا سرکوبی هیجان ها می تواند تفکر و حافظه را مختل کند و تنظیم هیجانات بهتر از سرکوبی هیجان است. به طوری که تأثیر هیجانات می تواند سبب تفاوت در تفکر افراد شود.

کلیدواژه ها:

حل مسأله ، تنظیم هیجانی ، عواطف مثبت ، عواطف منفی