شناسایی و اولویت بندی موانع مشارکت ورزشی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین

هدف از پژوهش حاضر شناسایی موانع مشارکت دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین در فعالیت های فوق برنامه ورزشی می باشد. روش شناسی: از نوع توصیفی و از نوع هدف کاربردی می باشد. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین تشکیل می دهند. گردآوری داده های پژوهشی با بررسی کتابخانه ای و روش میدانی انجام شده است. از پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردیده که براساس آلفای کرونباخ ارزیابی پایایی عامل های موانع مشارکت دانشجویان در فعالیت های فوق برنامه ورزشی 95 ‏صدم است که از لحاظ آماری توصیفی، از فراوانی، درصد فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد استفاده شد. از روش های آمار استنباطی برای تعیین رابطه بین متغیرهااز همبستگی و همچنین جهت آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون های کلموگروف، اسمیرنوف (برای تعیین نرمال بودن داده ‏ها)، آزمون های t تک نمونه ی و t مستقل و تحلیل واریانس یکطرفه و مانووا تحلیل واریانس چند متغیره (برای بررسی تفاوت بین میانگین ها)و آزمون فریدمن (برای اولویت بندی مولفه ها) استفاده گردید. در بررسی آزمون فرضیه ها، سطح معنی داری برابر با (P≤0/05 ‏) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که مهم ترین موانع مشارکت دانشجویان: ١ ‏- موانع ساختاری: عوامل امکاناتی و تسهیلاتی. (فقدان مشارکت ‏دانشجویان در برنامه ریزی ورزش دانشگاه‏، فقدان تبلیغات و فرهنگ سازی برای ورزش و در نظر نگرفتن علایق دانشجویان. ٢ ‏-موانع بین فردی یا عوامل اجتماعی، (نداشتن همراه‏، عدم تعلق به محیط، احساس ناامنی محیطی، تجارب منفی). ٣ ‏- موانع درون فردی: بی میلی، عدم آگاهی مشکلات جسمانی یا روانی) و پایین ترین رتبه مربوط به عامل عوامل اقتصادی است

کلیدواژه ها:

موانع ، مشارکت ، عوامل بازدارنده