رابطه گردشگری ورزشی با ایجاد اشتغال دراستان خراسان رضوی

هدف از تحقیق، بررسی رابطه بین گردشگری ورزشی با ایجاداشتغال می باشد. روش تحقیق، توصیفی و از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری پژوهش را کارشناسان و کارکنان سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و همچنین کارشناسان و کارکنان اداره کل تربیت بدنی و جوانان خراسان رضوی تشکیل می دهد. نمونه آماری تحقیق، 167‏نفر بوده ‏که در این پژوهش نمونه آماری برابر جامعه آماری است. ابزار اندازه گیری پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته ای است که با ‏تشکیل بانک سوالات و گزینش نهایی آن ها تهیه شده است که روایی محتوایی آن به تایید تنی چند از اساتید و ‏صاحب نظران دانشگاه ‏و متخصص در حوزه ‏مدیریت ورزشی رسید و اصلاحات نهایی با لحاظ کردن نظرات آن ها انجام ‏گرفت. پرسشنامه گردشگری و اشتغال شامل 25 ‏سئوال 5 ‏گزینه ای می باشد که سئوالاتی در رابطه با ویژگی های عمومی آزمودنی ها ، به ابتدای پرسشنامه اضافه گردید. همچنین پایایی پرسشنامه با مطالعه مقدماتی بر روی 20 ‏نفر از اعضای جامعه آماری با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ( a=0/83) به دست آمد. از آمار توصیفی (درصد فراوانی، میانگین) به منظور طبقه بندی نمرات خام و ترسیم نمودار و جدول استفاده شد. همچنین از روش های آمار استنباطی مانند آزمون، K-S، آزمون ضریب همبستگی پیرسون به ترتیب، به منظور آگاهی از توزیع نرمال داده ها، و بررسی ارتباط گردشگری ورزشی و ایجاد اشتغال، استفاده گردید. تجزیه و تحلیل فرضیات تحقیق نشان داد که اشتغال در هتل داری و اقامتگاه ها (r=0/591،p≥0/001)،رستوران داری(r=0/671،p≥0/001) ،آژانس های گردشگری(r=0/645،p≥0/001)،حمل و نقل(r=0/691،p≥0/001)،صنایع دستی ‏(r=0/682،p≥0/001) با گردشگری رابطه مثبت - معناداری برخوردار است. که حاکی از آن است که بین گردشگری ورزشی و ایجاد اشتغال در بخش هتل داری، رستوران داری، آژانس های گردشگری، صنعت حمل و نقل و صنایع دستی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ورزشی ، اشتغال ، ورزش ، گردشگری