تاثیر شیب های مختلف تردمیل بر کینماتیک اندام تحتانی هنگام دویدن در افراد دارای سندروم درد کشگکی رانی
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 650
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PESSO01_174
تاریخ نمایه سازی: 6 بهمن 1395
چکیده مقاله:
با توجه به تأثیر ناهنجاریهای اندام تحتانی بر الگوی راه رفتن افراد و درنتیجه بروز آسیب های دیگر ارائه روش-های جدید و تمرینات مخصوص آسیب های این ناحیه از بدن مورد توجه قرار گرفته است. یکی از آسیب های شایع که درصد بالایی از جامعه دچار آن هستند سندروم درد کشگکی رانی (PFPS) است. اگر چه علت این سندروم هنوز نامشخص است اما جابجایی غیرنرمال کشگک میتواند از دلایل اولیه آن باشد. اختلال کشگکی رانی، بیشتر در نتیجه مال الایمنت استخوانی و آسیب بافت نرم میباشد که زمینه ای را برای اختلالات بیومکانیکی فراهم می کند. همچنین تغییرات در کینتیک و کینماتیک ممکن است منجر به افزایش بارهای وارده به سرتاسر مفصل کشگکی رانی شود، که نهایتا باعث سندروم درد پتلوفمورال میشود. بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی دامنه حرکتی (ROM) مفاصل ران و زانو هنگام راه رفتن روی تردمیل با شیب های مختلف، در افراد دارای PFPS بود. به همین منظور 18 آزمودنی مبتلا به PFPS (سن 23/87±1/47 سال قد، 174/22±5/62 سانتیمتر، جرم 69/18±10/07 کیلوگرم و 22/79± 3/09 BMI) و 19 آزمودنی سالم (سن 24/47±1/30 سال، قد 173/78±6/34 سانتیمتر، جرم 74/33±9/41 کیلوگرم و 24/63±3/10) BMI برای شرکت در این آزمون از بین داوطلبین انتخاب شدند. متغیرهای ROM مفصل زانو و ران در طول یک سیکل کامل راه-رفتن روی تردمیل بر شیبهای -5 ، صفر و +5 درصد و با سرعت ثابت 2 متر بر ثانیه، با استفاده از سیستم سه بعدی آنالیز حرکت 6 دوربینه اوپتوالکترونیک اندازه گیری شدند و برای حذف نویزهای ناشی از حرکت مارکرها، فیلتر پایینگذر Butterworth با فرکانس 8 هرتز مورد استفاده قرار گرفت. با توجه به نرمال بودن متغیرها برای مقایسه بین گروهی از آزمون تی مستقل و برای مقایسه دورن گروهی از آزمون آنالیز مکرر واریانس در سطح معنی داریP<0/05 استفاده شد. بین میانگین ROM مفصل زانو در گروه مبتلا به PFPS و سالم در شیبهای صفر (P=0/11) و 5+ درصد (P=0/06) به جز در شیب -5- درصد (P=0/01) تفاوت معنیداری وجود نداشت. بین میانگین ROM مفصل ران در گروه مبتلا به PFPS و سالم در شیبهای 5-درصد (P=0/83)، صفر درصد (P=0/64) و 5+درصد (P=0/18) تفاوت معنیداری وجود نداشت. در مقایسه میانگین ROMمفصل زانوی افراد مبتلا به PFPS بین شیبهای 5- و صفر درصد P=0/25)، +5 )و صفر درصد (P=1/00) و 5- و 5+ درصد ( (P=0/95 تفاوت معنیداری مشاهده نشد. همینطور در مقایسه ROM مفصل ران افراد مبتلا به PFPS به جز در شیبهای5- و 5+ درصد درصد(P=0/12) و 5+ و صفر درصد (P=1/00) تفاوت معنیداری وجود نداشت. به طور کلی شیبهای مثبت و منفی تردمیل بر ROM مفصل زانو و ران اثر گذار نبودند.
کلیدواژه ها:
سندروم درد کشگکی رانی - سطوح شیبدار - دامنه حرکتی - کینماتیک - راه رفتن
نویسندگان
میلاد فلاحزاده
دانشجوی کارشناس ارشد بیومکانیک ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
محمدرضا امیر سیف الدینی
دانشیار گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی،دانشگاه شهید باهنر کرمان
فریبرز محمدی پور
استادیار گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :