مقایسه خودکنترلی و تعارض کار-خانواده در ورزشکاران نیمه حرفه ای و غیر ورزشکاران

هدف از پژوهش حاضر مقایسه خودکنترلی و تعارض کار-خانواده در ورزشکاران نیمه حرفه ای و غیر ورزشکاران بود. جامعه آماری این مطالعه شامل تمامی ورزشکاران مرد متأهل نیمه حرفه ای و غیر ورزشکار شهرستان خرمدره در دامنه سنی 30 الی 45 سال بود که از میان آنان 40ورزشکار نیمه حرفه ای و غیر ورزشکار (مجموعا80 0نفر)، که اکثرا0 کارکنان ادارات مختلف بودند، با روش نمونه گیری در دسترس بعنوان نمونه انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه خودکنترلی اشنایدر (1974) و پرسشنامه تعارض کار-خانواده کارلسون و همکاران (2000)، بعنوان ابزار استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون -tمستقل انجام شد. نتایج نشان داد، بین خودکنترلی و خرده مقیاس های تعارض خانواده-کار مبتنی بر زمان و خرده مقیاس های تعارض کار-خانواده مبتنی بر توان فرسایی و تعارض خانواده-کار مبتنی بر توان فرسایی ورزشکاران نیمه حرفه ای و غیرورزشکاران تفاوت معناداری وجود دارد. اما میان خرده مقیاس تعارض کار-خانواده مبتنی بر زمان و خرده مقیاس های تعارض کار-خانواده مبتنی بر رفتار و تعارض خانواده-کار مبتنی بر رفتار ورزشکاران نیمه حرفه ای و غیر ورزشکاران تفاوت معناداری مشاهده نشد. بنابراین به عموم افراد جامعه به خصوص افرد شاغل پیشنهاد می گردد در هفته بطور منظم سه یا حداقل دو جلسه شرکت در فعالیت ورزشی را در برنامه هفتگی خود بگنجانند

کلیدواژه ها:

خود-کنترلی ، تعارض کار-خانواده ، ورزشکار نیمه حرفه ای ، غیر ورزشکار