آسیب شناسی فرآیند بازنگری در صدور پروانه های بهره برداری از منابع آب زیرزمینی در طرح احیاء و تعادل بخشی مطالعه موردی استان کرمانشاه

افزایش مصارف از منابع آب زیرزمینی و کاهش منابع تغذیه کننده آبخوان ها در دو دهه گذشته کاهش سطح آب این منابعارزشمند را در پی داشته است. جهت جلوگیری از اثرات غیرقابل برگشت افت سطح آب نظیر نشست سطح زمین، طرح احیاء و تعادلبخشی به عنوان نسخه ای علاج بخش توسط شورایعالی آب به تصویب رسید. در این پژوهش به مبانی محاسباتی دستورالعمل اجرایتوامان آئین نامه مصرف بهینه آب کشاورزی و قانون تعیین تکلیف چاه های آب فاقد پروانه بهره برداری پرداخته شده است. نتایجنشان دهنده وجود ابهامات و ایراداتی در رابطه با اعداد و ارقام مورد نیاز جهت اجرایی نمودن این دستورالعمل می باشد. با بررسیتفاوت های مشاهده شده، پیشنهاداتی جهت تدقیق اطلاعات مورد نظر ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

احیاء و تعادل بخشی ، آب قابل برنامه ریزی ، هیدرومدول