بررسی عوامل فردی-روانی و عرهنگی موثر بر رشد نرخ طلاق در شهرستان عنبرآباد

جامعه شناسان طلاق را از مهمترین پدیده حیات انسان تلقی می کنند. این پدیده دارای اضلاعی به تعداد جوانب و اضلاع جامعه انسانی است. نخست یک پدیده روانی است زیرا به تعادل روانی نه تنها زن و مرد بلکه فرزندان، بستگان، دوستان، نزدیکان آنها اثر می فهمد. از طرف دیگر طلاق پدیده فرهنگی است بدین سان می توان گفت جامعه ای که در آن طلاق از حد متعارف تجاوز کند، هرگز از سلامت برخوردار نخواهد بود. طلاق از دیدگاهی یک پدیده ارتباطی است، بدین سان در جامعه ای که فاقد ارتباطات سالم و درست و طبیعی است پیوند رابطه زناشویی نیز استثنایی است، پیوندهای ازدواج خیلی زود برقرار می شود و خیلی زود قطع می گردد. سپس توجه طلاق نه تنها از دیدگاه فرد به عنوان انسان و فرزندانش مهم است بلکه از دیدگاه جامعه، فرهنگ و اقتصاد حتی جمعیت نیز قابل اعتناست. در این تحقیق جامعه آماری 361 نفر می باشد. روش نمونه گیری مورد استفاده در این تحقیق طبقه ای تصادفی متناسب با حجم جامعه می باشد. که نمونه بدست آمده در این پژوهش 269 نفر می باشد. نتایج حاصل از آزمون همبستگی نشان داد بین ویژگی های فردی-روانی زوجین و افزایش نرخ طلاق رابطه معناداری رابطه وجود دارد. ضریب محاسبه شده نشان می دهد که هر چه تفاوت روحیات، چشم به هم چشمی و اختلالات روانی افزایش می یابد، نرخ طلاق نیز افزایش پیدا می کند. بین ویژگی های فرهنگی زوجین و افزایش نرخ طلاق رابطه معناداری رابطه وجود دارد. در ضمن مثبت بودن ضریب محاسبه شده نشان می دهد که هر چه ازدواج تحمیلی، تفاوت های ارزشی-اعتقادی و تعصبات خانوادگی افزایش می یابد، نرخ طلاق نیز افزایش پیدا می کند. در این تحقیق از نرم افزار spss تحت سیستم عامل ویندوز استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

اقتصاد ، جامعه ، روان ، طلاق ، فرهنگ