بازیافت بوم واژگون گرادیان جاذبه به هنگام استفاده از بوم قابل انقباض و ساده

هدف از این تحقیق مقایسه مدت زمان لازم به هنگام استفاده از دو روش متفاوت جهت بازیافت بوم واژگون گرادیان جاذبه در یک ماهواره کم ارتفاع می باشد که از مغناطیس سنج به عنوان حسگر و از سیم پیچ مغناطیسی به عنوان عملگر استفاده می کند. در روش اول سیستم کنترلی وضعیت بوم واژگون را با سرعت ثابت منقبض کرده و ضمن کاهش اغتشاشات ناشی از انقباض، راستای گسترش بوم را با عکس بردار میدان مغناطیسی زمین هم جهت می کند تا با هنگام تامین شرایط لازم جهت گسترش مجدد، انبساط مطمئن بوم با سرعت ثابت انجام گیرد. در روش دوم سیستم کنترل وضعیت با اعمال گشتاور کنترلی متناوب در قطب شمال باعث چرخش تدریجی راستای ماهواره و بازیافت بوم واژگون می گردد. در تمام مراحل فوق سیستم کنترل وضعیت به منظور ملاحظات حرارتی، ملزم به حفظ سرعت زاویه ای مشخصی به دور راستای گسترش بوم است. مقایسه انجام شده نشان می دهد به علت سختی ژیروسکوپی ناشی از چرخش ماهواره، زمان لازم جهت بازیافت در روش دوم، با افزایش سرعت زاویه ای افزایش می یابد ولی زمان لازم جهت بازیافت در روش اول مستقل از این سرعت زاویه ای و سرعت انقباض و انبساط بوم بوده و در همه حال به شکل قابل توجهی کمتر از روش دوم می باشد.

کلیدواژه ها:

بوم واژگون ، بازیافت بوم ، انقباض بوم ، سیم پیچ مغناطیسی