اصول معماری پایدارو معرفی مصادیق آن در معماری و شهرسازی

یکی از مشکل های کنونی کشورهای جهان سوم کم توجهی به ساخت و سازهای اصلی با رویکرد حفظ محیط زیست و عدم مطابقت این ساخت و سازها با اهداف توسعه ی پایدار است ایران به عنوان کشوری در حال توسعه با دارا بودن منابع غنی انرژی های تجدید پذیر و نیز با استفاده روز افزون از منابع انرژی تجدید ناپذیر نیازی مبرم به بهینه سازی مصرف انرژی و برنامه ریزی های خرد و کلان در این زمینه دارد یکی از راهکارهای بهینه سازی مصرف انرژی طراحی ساختمان ها با رویکرد اکوتکنولوژیکی است رویکردی که نتایج آن در نیل به اهداف توسعه پایدار اثبات شده است در این پژوهش با بررسی مصادقی ساخت و ساز پایدار و بررسی وضع موجود در ایران به ارایه راهکارهایی در خصوص لزوم استفاده از این رویکرد در طراحی ابنیه پرداخته شده است از مصادیق مهم حرکت در راستای اهداف توسعه پایدار توجه به بهینه سازی مصرف انرژی است بهینه سازی به این نکته اشاره دارد که اکوتکنولوژیکی مخالف مصرف انرژی نیست بلکه به دنبال جلوگیری از اتلاف انرزی است همچنین از اهداف اکوتکنولوژیکی کاهش مصرف انرژی نیست بلکه استفاده ی بهینه از انرژی است

کلیدواژه ها:

پایداری ، بوم شناختی ، تکنولوژی ، بهینه سازی ، sustain