بازار سنتی با رویکرد معماری پایدار

بازارهای سنتی ایران به عنوان جزئی مهم و زنده از شهر و در مجموع عامل اقتصادی تجاری اجتماعی و فرهنگی مهمی در زندگی گذشته ما بوده است امروزه در پی تحولات اخیر بازارها دیگر نمی توانند عملکرد قبلی خود را در شهرها داشته باشند و این امر سبب گسیخته شدن ارتباط آنها با دیگر عناصر شهری و زندگی اجتماعی مردم شده است این قطع ارتباط که خود به نوعی قطع زندگی بازارهاست لاجرم به مرگ تدریجی کالبد برخی از آنها نیز منجر شده است با ملاحظات پایداری در ساختار و عملکرد به عنوان نمادی از ارزش های جامعه مرکزیت اقتصادی را به عهده داشته و تجلی معماری پایدار و اسلوبی متعالی و عرفانی می باشد که علاوه بر اهداف اقتصادی اجتماعی و محیطی در چارچوب های رویکردهای توسعه پایدار ویژگی کالبدی و معاری آن به گونه ای است که آنها را تبدیل به دنیایی از فعالیت ها تعاملات اجتماعی و اتفاقات شهری نموده است و می توان بیان داشت که بازار در توسعه شهرهای اسلامی نقش تعیین کننده و اثر بخشی داشته است

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، بازار سنتی ، کارکرد اجتماعی و فرهنگی