بررسی رابطه بین عوامل جمعیت شناختی و خشونت علیه زنان در شهر کرد

خشونت علیه زنان پدیده ای جهانی است که بنابر ویژگی های فرهنگی، اجتماعی و قومی هر زمان و مکان می تواند بصورت های متفاوتی ظاهر شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطهی بین عوامل جمعیتشناختی و خشونت مردان)شوهران( علیه زنان در شهر شهرکرد انجام شده است. برای بررسی برخی از عوامل جمعیتشناختی مؤثر بر خشونت، از نظریههای منابع و ناسازگاری پایگاهی استفاده شده است. روش به کار رفته در این پژوهش، روش پیمایش است و جامعه آماری پژوهش را کلیه زنان متأهل ۵۴ ۱۵ ساله شهر شهرکردتشکیل داده است که در زمان پژوهش حداقل یکسال از اردواج آنها گذشته است. دادههای پژوهش از طریق پرسشنامه محققساخته و با شیوهی نمونهگیری تصادفی از نوع چند مرحلهای طبقهبندی شده از یک نمونهی ۴۰۰ نفری از جامعه آماری بدست آمده است. برای سنجش اعتبار مقیاسها از روش اعتبار صوری و جهت تعیین پایایی آن از ضریب آلفای کرانباخ استفاده شده است که مقدار آن برای مقیاس خشونت علیه زنان)کل( برابر با ۹۰٪ بوده است. نتایج پژوهش نشان داد که بین سن زوجین، تحصیلات پاسخگویان و وضعیت شغلی پاسخگویان و خشونت شوهران علیه زنان رابطه معناداری وجود ندارد، اما، بین تحصیلات شوهران، وضعیت شغلی شوهران، تعداد فرزندان و سن زوجین در زمان ازدواج و خشونت شوهران علیه زنان رابطهای معنادار وجود دارد. نتیجهگیری اساسی پژوهش حاضر این است که با افزایش سن زوجین در زمان ازدواج و همچنین افزایش تعداد فرزندان از میزان خشونت علیه زنان کاسته میشود.

کلیدواژه ها:

خشونت علیه زنان ، خشونت خانگی ، عوامل جمعیتشناختی ، شهرکرد ، ایران