ارائه مدل آماری به منظور استفاده در مدیریت تخصیص زیر حوضه های کم وسعت شرق خوزستان( مطالعه موردی: محدوده مرغاب)

علیرغم بارندگی محدود و درجه حرارت بالای استان خوزستان معالوصف مناطقی نیز در آن وجود داشته که توانایی و استعداد طبیعی بسیار مناسب به لحاظ بارش و تولید رواناب را دارا می باشد. چنانچه این تواناییها به صورت کمی بررسی گردد امکان استفاده بهینه از منابع آب و خاک را فراهم می کند. این مطالعه ابتدا در محدوده وسیعی از زیر حوضه های کارون, مارون و الله در شرق خوزستان به منظور تهیه مدل آماری صورت گرفته در ادامه به مطالعه موردی در محدوده مرغاب انجام شد. مدل رگرسیونی به صورت Q= (AB1) * (P2) * (h3( نیز برای برآورد حجم جریانهای سطحی خروجی از زیر حوضه های واقع درمنطقه مطالعاتی انتخاب و ضرایب آن با استفاده از داده های ١٠ ایستگاه هیدرومتری مورد مطالعه کالیبره گردید. به منظور استخراج داده های مورد نیاز هیدرولوژیکی و بررسی توانایی های اقلیمی محدوده از تعداد ۳۶ ایستگاه بارانسنجی در حوضه آبریز منطقه و حوضه های آبریز استفاده شد. منطقه مورد مطالعه در مقایسه با سایر مناطق استان خوزستان بدلیل دارا بودن پتانسیل های طبیعی و اقلیمی از یکسو و بدلیل نزدیکی به سد و دریاچه کارون ٣ و دریاچه میانگران ایذه می تواند به عنوان یکی از قطب های توسعه گردشگری در خوزستان مطرح گردد. در این مقاله ضمن محاسبه بارش و برآورد رواناب بر استفاده از پتانسیل های طبیعی این زیر حوضه تاکید شده است.

کلیدواژه ها:

مدل آماری ، تخصیص ، شرق خوزستان و مرغاب