تاثیرغلظت و سرعت صفحه جمع کننده بر رهایش دارو از نانوالیاف پلی کاپرولاکتان کیتوسان

از جمله نانو الیاف زیست سازگار و زیست تخریب پذیری که امروزه مورد توجه ویژه هستند، می توان به نانو الیاف تولید شده از پلیمرهای پلی کاپرولاکتان و کیتوسان و ترکیب پلیمرهای حاصل آنها اشاره کرد که کاربردهای متعددی داشته که از جمله مهم ترین آنها بستری برای انتقال و رهایش دارو است. در این پروژه هدف تولید نانوالیاف زیست سازگار و زیست تخریب پذیر پلی کاپرولاکتان و کیتوسان حاوی داروی آنتی بیوتیک و بررسی رهایش دارو از این نانوالیاف می باشد. ابتدا غلظت های متنوعی از پلی کاپرولاکتان و کیتوسان آماده و الکتروریسی انجام گرفت و در ادامه دارو با مقادیر 25,0 %و 5,0 %وزنی- حجمی به محلول های پلیمری با غلظت های بهینه، اضافه گردید. آنالیز طیف سنجی مادون قرم ز برای مشخص شدن گروه های عاملی انجام گرفت و نیز برای تست رهایش دارو از دستگاه اسپکتروفتومتری جذبی استفاده شد و مشاهده گردید که با افزایش سرعت جمع کننده در غلظت های بالا، نانوالیاف حاصله دارای قطر کمتری بوده و در نتیجه رهایش بیش تری داشتند با توجه به مشاهدات میکروسکوپ الکترونی SEM غلظت های بهینه برای کیتوسان 5 %و برای پلی کاپرولاکتان 15 %برای مقدار 5,0%دارو می باشد که این موضوع در نتیجه افزایش سرعت جمع کننده فلزی می باشد.

کلیدواژه ها:

نانوالیاف ، رهایش دارو ، پلی کاپرولاکتان ، کیتوسان