بررسی فعالیت کمی و کیفی پراکسیداز تحت تاثیر تنش های گرمایی تکراری روی قلمه-های واکشت شده آویشن شیرازی در شرایط آزمایشگاهی

یکی از مکانیسم های عمده برای مقابله با تنش گرما آنزیم های آنتی اکسیدانت می باشد. در این تحقیق تغییر فعالیت آنزیم پراکسیداز به عنوان یکی از آنتی اکسیدانت ها در قلمه های واکشت شده گیاه آویشن شیرازی در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفته است. ابتدا قلمه های گیاه آویشن شیرازی 40 روز پس از واکشت تحت تنش گرمایی اول قرار گرفتند و بعد از یک هفته گیاهچه های حاصل واکشت بطور جداگانه تحت اثر تنش های گرمایی 1 ساعته با دماهای 35 ، 40 و 45 درجه قرار گرفتند. فعالیت کمی آنزیم پراکسیداز با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر Shimadzuو فعالیت کیفی از طریق الکتروفورز ژل پلی اکریل آمید اندازه گیری شد. نتایج نشان داد فعالیت پراکسیداز در نمونه هایی که پیش تیمار گرمایی ندیده اند، از همه بیشتر و در نمونه هایی که پیش تیمار 45 دیده اند، از همه کمتر بوده است. در عین حال اختلاف بین پیش تیمار کنترل و 35 و همچنین بین پیش تیمار 40 و 45 معنی دار نبوده ، اما اختلاف بین دو گروه اول با دو گروه دوم از لحاظ آماری معنی دار بوده است. همچنین در تیمارهای ثانویه 40 و 45، میانگین فعالیت پراکسیداز نسبت به تیمارهای ثانویه کنترل و 35 بسیار کمتر بوده است و از لحاظ کیفی میزان فعالیت پراکسیداز در گیاهچه هایی که در مرحله اول یا دوم، حتی برای یک بار تحت تنش گرمایی بالا (40 یا 45) قرار گرفته اند کمتر بوده ، لذا باندهای مشابه اما ضعیف تر تشکیل داده اند، در حالیکه در گیاهچه هایی که در مرحله اول یا دوم، با تنش گرمایی بالا روبرو نشده اند باندهای حاصل قویتر بوده است. نتایج نشان می دهند که فعالیت پراکیسداز در نتیجه اعمال تنش های گرمایی بالا کاهش یافته که هم در مورد تنش های اولیه هم در مورد تنش های ثانویه و هم در مورد تنش های تکراری (اولیه و ثانویه) نتایج مشابهی دربرداشته است.

کلیدواژه ها:

تنش گرمایی ، آنزیم پراکسیدار ، آویشن شیرازی