تاثیر مکمل زنجبیل بر غلظت آلانین آمینوترانسفراز و فعالیت الکتریکی عضله پس از انقباض های برونگرا در مردان فعال

هدف از این تحقیق تعیین و بررسی اثر مکمل زنجبیل بر غلظت آلانین آمینوترانسفراز پس از یک وهله انقباض های برونگرا در مردان فعال می باشد. به این منظور از 24 آزمودنی مرد فعال (که در هفته سه جلسه تمرین داشتند) به چهار گروه شامل گروه زینتوما (دوز 250 میلی گرم)، گروه ایبوبروفن (دوز 400 میلی گرم)، گروه ترکیب زینتوما و ایبوبروفن (دوز 400 میلی گرم) و گروه دارونما استفاده شد؛ شرکت کنندگان 6 ست با دستگاه جلو ران با 75 درصدحداکثر قدرت عضلانی و تا مرز خستگی تمرین انجام دادند. آنزیم آلانین آمینوترانسفراز و فعالیت الکترمیوگرافی قبل از اجرای پروتکل و 24 ساعت و 48 ساعت و 72 ساعت پس از آن اندازه گیری شد. سپس جهت بررسی تغییرات درون گروهی از مدل آماری تحلیل واریانس یک راهه و آزمون بن فرونی استفاده شد. داده های مربوط به گروه ها با استفاده از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف از نظر توزیع طبیعی بررسی شدند. با استفاده از آزمون های آماری تجانس واریانس، داده های پرت و اختلاف داده ها در پیش آزمون بررسی شد. در نهایت از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر برای بررسی فرضیه های آماری استفاده گردید. سطح معناداری نیز برای تمام محاسبات (p˂0/05) در نظر گرفته شده است. در مجموع پژوهش حاضر نشان داد که مکمل زنجبیل (زینتوما) با دوز 250 میلی گرم بر شاخص آلانین آمینوترانسفراز از لحاظ آماری اثر معنی داری نداشته است. ولی مکمل زنجبیل بر فعالیت الکتریکی عضله از لحاظ آماری اثر معنی داری داشته است از این رو برای نتیجه گیری دقیق تر در ارتباط با اثر ورزش به همراه مصرف مکمل زنجبیل بر افراد نیاز به تحقیقات بیشتری دارد. مصرف مکمل زنجبیل بر آلانین آمینوترانسفراز پس از یک وهله فعالیت برونگرای وامانده ساز در مردان فعال اثر معنی داری ندارد. ولی اثر معنی داری بر فعالیت الکتریکی عضله داشته است.

کلیدواژه ها:

مکمل زنجبیل ، تمرین مقاومتی ، آلانین آمینو ترانسفراز ، الکترمیوگرافی