بررسی اثر لیپوپلی ساکارید باکتریایی بر میزان مصرف آب و غذای موش های باردار

استرس های مادری عامل بسیار مهمی در تحریک یا تشدید محدوده ی وسیعی از اختلالات رفتاری، فیزیولوژیکی، ذهنی و روانی هستند. رفتارهای تغذیه ای مانند دیگر رفتارها توسط ساختارهای عصبی مغز کنترل می گردد. تیمار جانوران باردار با لیپوپلی ساکارید (LPS) یکی از مدل هایی است که برای مطالعه ی اثرات استرس های پیش از تولد بر تغییرات رفتاری مادر حامله و زاده ها استفاده می شود. در این مطالعه اثر تزریق زیر جلدی لیپوپلی ساکارید بر میزان اخذ آب وغذا در موش های باردار بررسی شده است. در این مطالعه، موش های NMRI باردار به دو گروه تقسیم شدند. در روز 10 بارداری به صورت زیرجلدی به گروه اول سالین و به گروه دوم LPS ( 240میکروگرم بر کیلوگرم) تزریق گردید. میزان آب و غذای موش های باردار به مدت پنج روز اندازه گیری شد و رفتارهای تغذیه ای گروه تیمار شده با LPS با گروه کنترل تیمار شده با سالین مقایسه گردید. تزریق زیر جلدی لیپوپلی ساکارید به طور معنی داری باعث کاهش میزان مصرف آب و غذا توسط موش های باردار در مقایسه با گروه کنترل گردید. این نتایج نشان می دهد که لیپوپلی ساکارید با ورود به خون و تاثیر بر روی مراکز مغزی درگیر در اخذ غذا و راه انداختن یک سری آبشارهای سیگنالی نهایتاً بی اشتهایی را در موش های باردار القاء می کند.

کلیدواژه ها:

لیپوپلی ساکارید ، اضطراب ، موش NMRI ، بی اشتهایی ، مصرف آب و غذا ، محور HPA