مقایسه بین روش کریجینگ و وزنی فاصله در برآورد برخی خصوصیات کیفی خاک (مطالعه موردی: دهستان جهانگیری، شهرستان مسجدسلیمان)

برآورد دقیق خصوصیات کمی و کیفی پدیدههای طبیعی مستلزم صرف زمان و هزینه زیاد می باشد.بنابراین، روشهای درون یابی به عنوان راه حل مناسبی در تخمین محل های نمونه برداری نشده مورد استفاده قرارمی گیرند. روشهای متداول تخمین داده های مکانی متعدد هستند و اختلاف بین روشهای مختلف تخمین، ناچیزبنظر می رسد. از طرفی تمام برنامه ریزی ها بر اساس همین تخمین ها انجام می گیرد و اگر تخمین ضعیف باشد،نتیجه آن طراحی، نتیجه گیری ضعیفی خواهد بود. انتخاب مناسب ترین روش تخمین که با دقت بالاتری بتواندداده های مکانی را برآورد نماید، موضوع اصلی این تحقیق میباشد. هدف از این تحقیق مقایسه برخی روش هایتخمین شامل کریجینگ، کوکریجینگ، وزنی معکوس فاصله و وزنی نرمال فاصله در برآورد برخی از خصوصیاتکیفی آب زیرزمینی است. جهت بررسی صحت روشهای درون یابی بکار گرفته شده، تکنیک ارزیابی متقابل (-crossvalidation) بکار گرفته شد. نتایج کلی این تحقیق نشان داد که همبستگی مکانی بالایی برای متغیرهای مورد مطالعه در منطقه وجود دارد و برای هر سری از داده ها، روشهای زمین آماری کریجینگ و کوکریجینگ از روشهایمبتنی بر آمار کلاسیک از اعتبار بیشتری برخوردار می باشند. سپس با توجه به بهترین روش تخمین برای هر پارامتر،نقشه های پهنه بندی بدست آمده است. این نقشه ها در فرآیندهای تصمیم گیری مثلاً تعیین اراضی با قابلیتکشاورزی بسیار مفید می باشند.

کلیدواژه ها:

درونیابی ، کریجینگ ، سدیم ، منیزیم ، کلسیم