تاثیر مقیاس سیمای منظر بر زیستگاه مناطق تغذیه ای کرکس مصری در منطقه حفاظت شده زیستکره ارسباران

همزمان با وارد شدن اصول بوم شناسی سیمای منظر در علوم مختلف، تاثیر الگوهای مکانی بر فراوانی و توزیع موجودات زنده کانون توجه بسیار قرار گرفته است. در این مطالعه با ترکیب اصول سیمای منظر و روشهای مدل سازی زیستگاه حیات وحش، گستره مناسب مقیاس سیمای منظر از دیدگاه کرکس مصری (Neophron percnopterus) بعنوان گونه در خطر انقراض و کمتر مطالعه شده، جهت نقشه سازی مطلوبیت زیستگاه تغذیه ای آن در منطقه حفاظت شده زیستکره ارسباران تعیین شد. مدل سازی زیستگاه تغذیه ای گونه بر اساس نقاط تغذیه ای جمع آوری شده گونه در یک دوره طولانی مدت (از1380تا1394) به کمک چهار مدل آماری GLM, MaxEnt, MARS, RF و 20 متغیر زیست محیطی پوشش گیاهی،توپوگرافی، عوامل انسانی و عوامل تغذیه ای اندازه گیری شده در دو گستره بافری مقیاس سیمای منظر به شعاع های 1 و8کیلومتری از مراکز نقاط تغذیه ای گونه انجام شد. با وارد سازی نتایج مدل های با کارائی خوب در یک مدل اجماعی نقشه سازی مطلوبیت زیستگاه کرکس مصری صورت گرفت. نتایج مدل سازی نشان داد که پارامترهای زیست محیطی اندازه گیری شده در سیمای منظر به شعاع 1 کیلومتری نسبت به شعاع 8 کیلومتری با کارایی بالاتری قادر به تمایز نقاط تغذیه ای درمنطقه حفاظت شده زیستکره ارسباران می باشد. درگستره بافری به شعاع 1 کیلومتری مهم ترین متغیرهای پیش بینیکننده نقاط تغذیه ای کرکس شامل فاصله از مناطق مسکونی و جهت جغرافیایی می باشند. احتمال مشاهده نقاط تغذیه ای گونه در نواحی با فواصل کمتر از 500متری مناطق مسکونی و دارای جهت جغرافیایی شمال شرقی افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

گستره ، Neophron percnopterus ، مدل اجماعی ، SAHM-VisTrails